Dudak payı bırakıyorum her yatağın kenarındaSoğursa içemezsin biliyorum diye bir battaniye oldum,giriyorum soğuk gecelerde koynuna.Ne garip ki bir yaz gecesi üşümek yazıyorum,Çay kaşığının boş bardaktaki hüznü belki buHafif ılık ve soğumuş çayın çoktan içilmiş yerlerinde kalan yanıOysa biliyorsun bir çay içimi kadar bile vaktimiz yok şimdi.Üşümek ne garip kelime, sıcağı dudaklarında tattığım bu yaz akşamındave dudakların ne güzel, bir şiiri ele geçirmişler,gün doğumundan, gün batımına.
Şimdi ise buna zamanın ardından bir araya gelip, kaptanların gemiyi terk etmediğini göstermek adına, daha farklı yaşanmışlıkları yazmak için kepenkleri tekrar açıyor.
2004 model köprü'yü ziyaret ettiniz mi?
su & mea
15 Temmuz 2009 Çarşamba
Dudak Payı
Etiketler:
sarphan uzunoğlu,
şiir
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder