Dudak payı bırakıyorum her yatağın kenarında
Soğursa içemezsin biliyorum diye bir battaniye oldum,
giriyorum soğuk gecelerde koynuna.
Ne garip ki bir yaz gecesi üşümek yazıyorum,
Çay kaşığının boş bardaktaki hüznü belki bu
Hafif ılık ve soğumuş çayın çoktan içilmiş yerlerinde kalan yanı
Oysa biliyorsun bir çay içimi kadar bile vaktimiz yok şimdi.
Üşümek ne garip kelime, sıcağı dudaklarında tattığım bu yaz akşamında
ve dudakların ne güzel, bir şiiri ele geçirmişler,
gün doğumundan, gün batımına.
0 yorum:
Yorum Gönder